Sri Kalahastiswara Satakam In Hindi
श्री काल हस्तीश्वर शतकम्(Sri Kalahastiswara Satakam) एक महत्वपूर्ण धार्मिक और साहित्यिक ग्रंथ है, जिसका पाठ विशेष रूप से भक्तों द्वारा आध्यात्मिक शांति और मानसिक संतुलन के लिए किया जाता है। यह शतकम् मुख्य रूप से भगवान श्री काल हस्तीश्वर की स्तुति में रचा गया है, जो हिंदू धर्म में एक महत्वपूर्ण स्थान रखते हैं।
अवधारणा और महत्व
श्री काल हस्तीश्वर शतकम् का पाठ करने से भक्तों को श्रद्धा और भक्ति में वृद्धि होती है। यह माना जाता है कि जो लोग विभिन्न जीवन बाधाओं और दोषों से पीड़ित हैं, वे इस शतकम् का पाठ कर अपनी समस्याओं का समाधान कर सकते हैं। भक्तों का विश्वास है कि इसके पाठ से पिछले और वर्तमान जीवन के पापों का क्षय होता है, और वे मानसिक शांति प्राप्त करते हैं
श्री काल हस्तीश्वर शतकम् में कुल 100 श्लोक होते हैं, जो भगवान श्री काल हस्तीश्वर की विविध लीलाओं और गुणों का वर्णन करते हैं। प्रत्येक श्लोक में भक्ति की गहराई और भगवान के प्रति श्रद्धा व्यक्त की गई है। ये श्लोक काव्यात्मक रूप से उच्च कोटि के हैं, जिसमें भाषा की मधुरता के साथ-साथ धार्मिक तत्वों का समावेश है
उद्देश्य और पाठ विधि
इस शतकम् का पाठ रविवार, सोमवार या शिवरात्रि के दिन विशेष रूप से किया जाता है। भक्त इसे संपूर्ण मन से करते हैं, जिससे उनकी इच्छाएं पूरी होने और मानसिक शांति का अनुभव करने की सम्भावना बढ़ती है। इसे घर के मंदिर में या किसी पवित्र स्थल पर उच्च स्वर में पढ़ा जाता है, जिससे वातावरण में आध्यात्मिकता का संचार होता है
శ్రీ కాళ హస్తీశ్వర శతకం
శ్రీవిద్యుత్కలితాఽజవంజవమహా-జీమూతపాపాంబుధా-
రావేగంబున మన్మనోబ్జసముదీ-ర్ణత్వంబుఁ గోల్పోయితిన్ ।
దేవా! మీ కరుణాశరత్సమయమిం-తేఁ జాలుఁ జిద్భావనా-
సేవం దామరతంపరై మనియెదన్- శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 1 ॥
వాణీవల్లభదుర్లభంబగు భవద్ద్వారంబున న్నిల్చి ని
ర్వాణశ్రీఁ జెఱపట్టఁ జూచిన విచారద్రోహమో నిత్య క
ళ్యాణక్రీడలఁ బాసి దుర్దశలపా లై రాజలోకాధమ
శ్రేణీద్వారము దూఱఁజేసి తిపుడో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 2 ॥
అంతా మిధ్య తలంచి చూచిన నరుం డట్లౌ టెఱింగిన్ సదా
కాంత ల్పుత్రులు నర్ధమున్ తనువు ని క్కంబంచు మోహార్ణవ
చిభ్రాంతిం జెంది జరించు గాని పరమార్ధంబైన నీయందుఁ దాఁ
జింతాకంతయు జింత నిల్పఁడుగదా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 3 ॥
నీ నా సందొడఁబాటుమాట వినుమా నీచేత జీతంబు నేఁ
గానిం బట్టక సంతతంబు మది వేడ్కం గొల్తు నంతస్సప
త్నానీకంబున కొప్పగింపకుము నన్నాపాటీయే చాలుఁ దే
జీనొల్లం గరి నొల్ల నొల్ల సిరులన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 4 ॥
భవకేలీమదిరామదంబున మహా పాపాత్ముఁడై వీడు న
న్ను వివేకింపఁ డటంచు నేను నరకార్ణోరాశిపాలైనఁ బ
ట్టవు; బాలుండొకచోట నాటతమితోడ న్నూతఁ గూలంగఁ దం
డ్రి విచారింపక యుండునా కటకటా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 5 ॥
స్వామిద్రోహముఁ జేసి యేనొకని గొల్వంబోతినో కాక నే
నీమాట న్విననొల్లకుండితినొ నిన్నే దిక్కుగాఁ జూడనో
యేమీ ఇట్టివృధాపరాధినగు నన్నీ దుఃఖవారాశివీ
చీ మధ్యంబున ముంచి యుంపదగునా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 6 ॥
దివిజక్ష్మా రుహ ధేను రత్న ఘనభూతి ప్రస్ఫురద్రత్నసా
నువు నీ విల్లు నిధీశ్వరుండు సఖుఁ డర్ణోరాశికన్యావిభుం
డువిశేషార్చకుఁ డింక నీకెన ఘనుండుం గల్గునే నీవు చూ
చి విచారింపవు లేమి నెవ్వఁడుడుపున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 7 ॥
నీతో యుధ్ధము చేయ నోఁపఁ గవితా నిర్మాణశక్తి న్నినుం
బ్రీతుంజేయగలేను నీకొఱకు దండ్రింజంపగాఁజాల నా
చేతన్ రోకట నిన్నుమొత్తవెఱతుంజీకాకు నాభక్తి యే
రీతిన్నాకిఁక నిన్ను జూడగలుగన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 8 ॥
ఆలుంబిడ్డలు దల్లిదండ్రులు ధనంబంచు న్మహాబంధనం
బేలా నామెడ గట్టినాడవిక నిన్నేవేళఁ జింతింతు ని
ర్మూలంబైన మనంబులో నెగడు దుర్మోహాబ్ధిలోఁ గ్రుంకి యీ
శీలామాలపు జింత నెట్లుడిపెదో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 9 ॥
నిప్పై పాతకతూలశైల మడచున్ నీనామమున్ మానవుల్
తప్పన్ దవ్వుల విన్న నంతక భుజాదర్పోద్ధతక్లేశముల్
తప్పుందారును ముక్తు లౌదు రవి శాస్త్రంబుల్మహాపండితుల్
చెప్పంగా దమకింక శంక వలెనా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 10 ॥
వీడెంబబ్బిన యప్పుడుం దమ నుతుల్ విన్నప్పుడుంబొట్టలోఁ
గూడున్నప్పుడు శ్రీవిలాసములు పైకొన్నప్పుడుం గాయకుల్
పాడంగ వినునప్పుడున్ జెలఁగు దంభప్రాయవిశ్రాణన
క్రీడాసక్తుల నేమి చెప్పవలెనో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 11 ॥
నిను సేవింపగ నాపదల్ వొడమనీ నిత్యోత్సవం బబ్బనీ
జనమాత్రుండననీ మహాత్ము డననీ సంసారమోహంబు పై
కొననీ జ్ఞానము గల్గనీ గ్రహగనుల్ గుందింపనీ మేలువ
చ్చిన రానీ యవి నాకు భూషణములో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 12 ॥
ఏ వేదంబు బఠించె లూత భుజంగం బేశాస్త్రముల్సూచె దా
నే విద్యాభ్యసనంబొనర్చెఁ గరి చెంచేమంత్ర మూహించె బో
ధావిర్భావనిదానముల్ చదువులయ్యా! కావు! మీపాదసం
సేవాసక్తియె కాక జంతుతతికిన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 13 ॥
కాయల్ గాచె వధూనఖాగ్రములచే గాయంబు వక్షోజముల్
రాయన్ రాపడె ఱొమ్ము మన్మధ విహారక్లేశవిభ్రాంతిచే
బ్రాయం బాయెను బట్టగట్టె దలచెప్పన్ రోత సంసారమేఁ
జేయంజాల విరక్తుఁ జేయఁగదవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 14 ॥
నిన్నేరూపముగా భజింతు మదిలో నీరూపు మోకాలొ స్త్రీ
చన్నో కుంచము మేకపెంటికయొ యీ సందేహముల్మాన్పి నా
కన్నార న్భవదీయమూర్తి సగుణా కారంబుగా జూపవే
చిన్నీరేజవిహారమత్తమధుపా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 15 ॥
నిను నావాఁకిలి గావుమంటినొ మరున్నీలాకాభ్రాంతిఁ గుం
టెన పొమ్మంటినొ యెంగిలిచ్చి తిను తింటేఁగాని కాదంటినో
నిను నెమ్మిందగ విశ్వసించుసుజనానీకంబు రక్షింపఁజే
సిన నావిన్నపమేల గైకొనవయా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 16 ॥
ఱాలన్ ఱువ్వగఁ జేతులాడవు కుమారా! రమ్ము రమ్మంచునేఁ
జాలన్ జంపంగ నేత్రము ందివియంగాశక్తుండనేఁ గాను నా
శీలం బేమని చెప్పనున్నదిఁక నీ చిత్తంబు నా భాగ్యమో
శ్రీలక్ష్మీపతిసేవితాంఘ్రియుగళా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 17 ॥
రాజుల్ మత్తులు వారిసేవ నరకప్రాయంబు వారిచ్చునం
భోజాక్షీచతురంతయానతురగీ భూషాదు లాత్మవ్యధా
బీజంబుల్ తదపేక్ష చాలు మరితృప్తిం బొందితిన్ జ్ఞానల
క్ష్మీజాగ్రత్పరిణామ మిమ్ము దయతో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 18 ॥
నీరూపంబు దలంపఁగాఁ దుదమొదల్ నేగాన నీవైనచో
రారా రమ్మని యంచుఁ జెప్పవు పృధారంభంబు లింకేటికిన్!
నీర న్ముంపుము పాల ముంపు మిఁక నిన్నే నమ్మినాఁడం జుమీ
శ్రీరామార్చిత పాదపద్మయుగళా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 19 ॥
నీకు న్మాంసము వాంఛయేని కఱవా నీచేత లేడుండఁగాఁ
జోకైనట్టి కుఠారముండ ననల జ్యోతుండ నీరుండఁగా
బాకం బొప్ప ఘటించి చేతిపునుకన్ భక్షింపకాబోయచేఁ
జేకొం టెంగిలిమాంసమిట్లు దగునా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 20 ॥
రాజై దుష్కృతిఁ జెందెఁ జందురుండు రారాజై కుబేరుండు దృ
గ్రాజీవంబునఁ గాంచె దుఃఖము కురుక్ష్మాపాలుఁ డామాటనే
యాజిం గూలె సమస్తబంధువులతో నా రాజశబ్ధంబు చీ
ఛీ జన్మాంతరమందు నొల్లనుజుమీ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 21 ॥
రాజర్ధాతుఁడైనచో నెచట ధర్మంబుండు నేరీతి నా
నాజాతిక్రియ లేర్పడున్ సుఖము మాన్యశ్రేణి కెట్లబ్బు రూ
పాజీవాళికి నేది దిక్కు ధృతినీ భక్తుల్ భవత్పాదనీ
రేజంబుల్ భజియింతు రేతెఱఁగునన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 22 ॥
తరఁగల్ పిప్పలపత్రముల్ మెఱఁగు టద్దంబుల్ మరుద్దీపముల్
కరికర్ణాంతము లెండమావుల తతుల్ ఖద్యోత్కీటప్రభల్
సురవీధీలిఖితాక్షరంబు లసువుల్ జ్యోత్స్నాపఃపిండముల్
సిరులందేల మదాంధులౌదురు జనుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 23 ॥
నిన్నున్నమ్మిన రీతి నమ్మ నొరులన్ నీకన్న నాకెన్నలే
రన్నళమ్ములు తల్లిదండ్రులు గురుందాపత్సహాయుందు నా
యన్నా! యెన్నడు నన్ను సంస్కృతివిషాదాంభోధి దాటించి య
ఛ్చిన్నానందసుఖాబ్ధిఁ దేల్చెదొ కదే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 24 ॥
నీ పంచం బడియుండగాఁ గలిగినన్ భిక్షాన్నమే చాలు న్
క్షేపం బబ్బిన రాజకీటముల నేసేవింప్ఁగానోప నా
శాపాశంబులఁ జుట్టి త్రిప్పకుము సంసారార్ధమై బంటుగాఁ
జేపట్టం దయ గల్గేనేని మదిలో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 25 ॥
నీ పేరున్ భవదంఘ్రితీర్ధము భవన్నిష్ఠ్యూత తాంబూలమున్
నీ పళ్లెంబు ప్రసాదముం గొనికదా నే బిడ్డనైనాఁడ న
న్నీపాటిం గరుణింపు మోఁప నిఁక నీనెవ్వారికిం బిడ్డగాఁ
జేపట్టం దగుఁ బట్టి మానఁ దగదో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 26 ॥
అమ్మా యయ్య యటంచు నెవ్వరిని నేనన్నన్శివా! నిన్నునే
సుమ్మీ! నీ మదిఁ దల్లిదండ్రులనటంచు న్జూడఁగాఁబోకు నా
కిమ్మైఁ దల్లియుఁ దండ్రియున్ గురుఁడు నీవే కాక సంసారపుం
జిమ్మంజీకంటి గప్పిన న్గడవు నన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 27 ॥
కొడుకుల్ పుట్ట రటంచు నేడ్తు రవివేకుల్ జీవనభ్రాంతులై
కొడుకుల్ పుట్టరె కౌరవేంద్రున కనేకుల్ వారిచే నేగతుల్
వడసెం బుత్రులు లేని యా శుకునకున్ బాటిల్లెనే దుర్గతుల్!
చెడునే మోక్షపదం మపుత్రకునకున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 28 ॥
గ్రహదోషంబులు దుర్నిమిత్తములు నీకళ్యాణనామంబు ప్ర
త్యహముం బేర్కొనుత్తమోత్తముల బాధంబెట్టగానోపునే?
దహనుం గప్పంగంజాలునే శలభసంతానంబు నీ సేవఁ జే
సి హతక్లేసులు గారుగాక మనుజుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 29 ॥
అడుగంమోనిక నన్యమార్గరతులంబ్రాణావనోత్సాహినై
యడుగంబోయిన మోదు నీదు పదపద్మారాధకశ్రేణియు
న్నెడకు న్నిన్ను భజింపంగాఁగనియు నాకేలా పరాపేక్ష కో
రెడి దింకేమి భవత్ప్రసాదమె తగున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 30 ॥
మదమాతంగము లందలంబుల హరుల్ మాణిక్యము ల్పల్లకుల్
ముదితల్ చిత్రదుకూలము ల్పరిమళంబు ల్మోక్షమీఁజాలునే?
మదిలో వీని నపేక్షసేసి నృపధామద్వారదేశంబుఁ గా
చి దినంబుల్ వృధపుత్తురజ్ఞులకటా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 31 ॥
రోసీ రోయదు కామినీజనుల తారుణ్యోరుసౌఖ్యంబులన్
పాసీ పాయరు పుత్రమిత్రజన సంపద్భ్రాంతి వాంఛాలతల్
కోసీ కోయదు నామనం బకట నీకుం బ్రీతిగా సత్ క్రియల్
చేసీ చేయదు దీని త్రుళ్ళణపవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 32 ॥
ఎన్నేళ్ళుందు నేమి గందు నిఁకనేనెవ్వారి రక్షించెదన్
నిన్నే నిష్ఠ భజించెద న్నిరుపమోన్నిద్రప్రమోదంబు నా
కెన్నండబ్బెడు నంతకాలమిఁక నేనిట్లున్న నేమయ్యెడిం?
జిన్నంబుచ్చక నన్ను నేలుకొలవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 33 ॥
చావం గాలము చేరువౌ టెఱిఁగియుం జాలింపఁగా లేక న
న్నెవైద్యుండు చికిత్సఁ బ్రోవఁగలఁడో యేమందు రక్షించునో
ఏ వేల్పుల్ కృపఁజూతురో యనుచు నిన్నింతైనఁ జింతింపఁడా
జీవచ్ఛ్రాధ్ధముఁ జేసికొన్న యతియున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 34 ॥
దినముం జిత్తములో సువర్ణముఖరీ తీరప్రదేశామ్రకా
ననమధ్యోపల వేదికాగ్రమున నానందంబునం బంకజా
నననిష్థ న్నునుఁ జూడఁ గన్ననదివో సౌఖ్యంబు లక్ష్మీవిలా
సినిమాయానటనల్ సుఖంబు లగునే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 35 ॥
ఆలంచు న్మెడఁ గట్టి దానికి నవత్యశ్రేణిఁ గల్పించి త
ద్భాలవ్రాతము నిచ్చిపుచ్చుటను సంబంధంబు గావించి యా
మాలర్మంబున బాంధవం బనెడి ప్రేమం గొందఱం ద్రిప్పఁగాఁ
సీలన్సీల యమర్చిన ట్లొసఁగితో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 36 ॥
తనువే నిత్యముగా నొనర్చు మదిలేదా చచ్చి జన్మింపకుం
డ నుపాయంబు ఘటింపు మాగతుల రెంట న్నేర్పు లేకున్న లే
దని నాకిప్పుడ చెప్పు చేయఁగల కార్యంబున్న సంసేవఁ జే
సి నినుం గాంచెదఁగాక కాలముననో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 37 ॥
పదునాల్గేలె మహాయుగంబు లొక భూపాలుండు; చెల్లించె న
య్యుదయాస్తాచలసంధి నాజ్ఞ నొకఁ డాయుష్మంతుండై వీరియ
భ్యుదయం బెవ్వరు చెప్పఁగా వినరొ యల్పుల్మత్తులై యేల చ
చ్చెదరో రాజుల మంచు నక్కటకటా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 38 ॥
రాజన్నంతనె పోవునా కృపయు ధర్మంబాభిజాత్యంబు వి
ద్యాజాతక్షమ సత్యభాషణము విద్వన్మిత్రసంరక్షయున్
సౌగన్యంబు కృతంబెఱుంగటయు విశ్వాసంబు గాకున్న దు
ర్బీజశ్రేష్థులు గాఁ గతంబు గలదే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 39 ॥
మును నీచే నపవర్గరాజ్యపదవీ మూర్ధాభిషేకంబు గాం
చిన పుణ్యాత్ములు నేను నొక్కసరివో చింతించి చూడంగ నె
ట్లనినం గీటఫణీంద్రపోతమదవే దండోగ్రహింసావిచా
రిని గాంగాఁ నిను గానఁగాక మదిలో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 40 ॥
పవమానాశనభూషణప్రకరమున్ భద్రేభచర్మంబు నా-
టవికత్వంబుఁ ప్రియంబులై భుగహశుండాలాతవీచారులన్
భవదుఃఖంబులఁ బాపు టొప్పుఁ జెలఁదింబాటించి కైవల్యమి-
చ్చి వినోదించుట కేమి కారణమయా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 41 ॥
అమరస్త్రీల రమించినం జెడదు మోహం బింతయున్ బ్రహ్మప-
ట్టము సిధ్ధించిన నాస దీఱదు నిరూఢక్రోధమున్ సర్వలో-
కముల న్మ్రింగిన మాన దిందుఁ గల సౌ-ఖ్యం బొల్ల నీసేవఁ జే-
సి మహాపాతకవారిరాశిఁ గడతున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 42 ॥
చనువారిం గని యేద్చువారు జముఁడా సత్యంబుగా వత్తు మే
మనుమానంబిఁక లేదు నమ్మమని తారావేళ నారేవునన్
మునుఁగంబోవుచు బాస సేయుట సుమీ ముమ్మాటికిం జూడగాఁ
జెనటు ల్గానరు దీనిభావమిదివో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 43 ॥
భవదుఃఖంబులు రాజకీటముల నేబ్రార్ధించినం బాయునే
భవదంఘ్రిస్తుతిచేతఁగాక విలసద్బాలక్షుధాక్లేశదు
ష్టవిధుల్మానునె చూడ మేఁకమెడచంటందల్లి కారుణ్యద్బ
ష్థివిశేషంబున నిచ్చి చంటఁబలె నో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 44 ॥
పవి పుష్పంబగు నగ్ని మంచగు నకూపారంబు భూమీస్థలం
బవు శత్రుం డతిమిత్రుఁడౌ విషము దివ్యాహారమౌ నెన్నఁగా
నవనీమండలిలోపలన్ శివ శివే త్యాభాషణోల్లాసికిన్
శివ నీ నామము సర్వవశ్యకరమౌ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 45 ॥
లేవో కానలఁ గంధమూలఫలముల్ లేవో గుహల్ తోయముల్
లేవో యేఱులఁ బల్లవాస్తరణముల్ లేవో సదా యాత్మలో
లేవో నీవు విరక్తుల న్మనుప జాలిం బొంది భూపాలురన్
సేవల్ సేయఁగఁ బోదు రేలొకొ జనుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 46 ॥
మును నేఁ బుట్టిన పుట్టు లెన్ని గలవో మోహంబుచే నందుఁజే
సిన కర్మంబుల ప్రోవు లెన్ని గలవో చింతించినన్ గాన నీ
జననంబే యని యున్న వాడ నిదియే చాలింపవే నిన్నుఁ గొ
ల్చిన పుణ్యంబునకుం గృపారతుఁడవై శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 47 ॥
తను వెందాక ధరిత్రి నుండు నను నందాకన్ మహారోగదీ
పనదుఃఖాదులఁ బొందకుండ ననుకంపాదృష్టి వీక్షించి యా
వెనుకన్ నీపదపద్మముల్ దలఁచుచున్ విశ్వప్రపంచంబుఁ బా
సిన చిత్తంబున నుండఁజేయంగదవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 48 ॥
మలభూయిష్ట మనోజధామము సుషుమ్నాద్వారమో యారు కుం
డలియో పాదకరాక్షియుగ్మంబులు షట్కంజంబులో మోము దా
జలజంబో నిటలంబు చంద్రకళయో సంగంబు యోగంబొ గా
సిలి సేవింతురు కాంతలన్ భువి జనుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 49 ॥
జలకంబుల్ రసముల్ ప్రసూనములు వాచాబంధముల్ వాద్యము
ల్కలశబ్ధధ్వను లంచితాంబర మలంకారంబు దీప్తు ల్మెఱుం
గులు నైవేద్యము మాధురీ మహిమగాఁ గొల్తున్నినున్ భక్తిరం
జిల దివ్యార్చన గూర్చి నేర్చిన క్రియన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 50 ॥
ఏలీల న్నుతియింపవచ్చు నుపమోత్ప్రేక్షాధ్వనివ్యంగ్యశ
బ్ధాలంకారవిశేషభాషల కలభ్యంబైన నీరూపముం
జాలుఁజాలుఁ గవిత్వముల్నిలుచునే సత్యంబు వర్ణించుచో
చీ! లజ్జింపరుగాక మాదృశకవుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 51 ॥
పాలుం బువ్వయుఁ బెట్టెదం గుడువరా పాపన్న రా యన్న లే
లేలెమ్మన్న నరంటిపండ్లుఁ గొని తేలేకున్న నేనొల్లనం
టే లాలింపరే తల్లిదండ్రులపు డట్లే తెచ్చి వాత్సల్య ల
క్ష్మీలీలావచనంబులం గుడుపరా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 52 ॥
కలలంచున్ శకునంబులంచు గ్రహయోగం బంచు సాముద్రికం
బు లటంచుం దెవులంచు దిష్ట్మనుచున్ భూతంబులంచు న్విషా
దులటంచు న్నిమిషార్ధ జీవనములంచుం బ్రీతిఁ బుట్టించి యీ
సిలుగుల్ ప్రాణులకెన్ని చేసితివయా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 53 ॥
తలమీఁదం గుసుమప్రసాద మలికస్థానంబుపై భూతియున్
గళసీమంబున దండ నాసికతుదన్ గంధప్రసారంబు లో
పల నైవేద్యముఁ జేర్చు నే మనుజ్ఁ డాభక్తుండు నీకెప్పుడుం
జెలికాడై విహరించు రౌప్యగిరిపై శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 54 ॥
ఆలుం బిడ్డలు మిత్రులున్ హితులు నిష్టర్ధంబు లీనేర్తురే
వేళ న్వారి భజింపఁ జాలిపడ కావిర్భూత మోదంబునం
గాలంబెల్ల సుఖంబు నీకు నిఁక భక్తశ్రేణి రక్షింపకే
శ్రీలెవ్వారికిఁ గూడంబెట్టెదవయా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 55 ॥
సులభుల్మూర్ఖు లనుత్తమోత్తముల రాజుల్గల్గియేవేళ న
న్నలంతలబెట్టిన నీ పదాబ్ధములఁ బాయంజాల నేమిచ్చినం
గలధౌతాచల మేలు టంబునిధిలోఁ గాపుండు టబ్జంబు పైఁ
జెలువొప్పున్ సుఖియింపఁ గాంచుట సుమీ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 56 ॥
కలధౌతాద్రియు నస్థిమాలికయు గోగంధర్వమున్ బున్కయుం
బులితోలు న్భసితంబుఁ బాఁపతొదవుల్ పోకుండఁ దోఁబుట్లకై
తొలి నేవారలతోడఁ బుట్టక కళాదుల్గల్గె మేలయ్యెనా
సిలువుళూరముచేసికొం టెఱింగియే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 57 ॥
శ్రుతులభ్యాసముచేసి శాస్త్రగరిమల్ శోధించి తత్త్వంబులన్
మతి నూహించి శరీర మస్థిరము బ్రహ్మంబెన్న సత్యంబు గాం
చితి మంచున్ సభలన్ వృధావచనము ల్చెప్పంగనే కాని ని
ర్జితచిత్తస్థిర సౌఖ్యముల్ దెలియరో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 58 ॥
గతి నీవంచు భజించువార లపవర్గం బొందగానేల సం
తతముం గూటికినై చరింప వినలేదా ‘యాయు రన్నం ప్రయ
చ్ఛతి’ యంచున్మొఱవెట్టగా శ్రుతులు సంసారాంధకారాభి దూ
షితదుర్మార్గుల్ గానఁ గానంబడవో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 59 ॥
రతిరా జుద్ధతి మీఱ నొక్కపరి గోరాజాశ్వుని న్నొత్తఁ బో
నతఁ డాదర్పకు వేగ నొత్త గవయం బాంబోతునుం దాఁకి యు
గ్రతఁ బోరాడంగనున్న యున్నడిమి లేఁగల్వోలె శోకానల
స్థితిపాలై మొఱపెట్టునన్ మనుపవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 60 ॥
అంతా సంశయమే శరీరఘటనంబంతా విచారంబె లో
నంతా దుఃఖపరంపరానివితమె మేనంతా భయభ్రాంతమే
యంతానంతశరీరశోషణమె దుర్వ్యాపారమే దేహికిన్
జింతన్ నిన్నుఁ దలంచి పొందరు నరుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 61 ॥
సంతోషించితినిఁ జాలుంజాలు రతిరాజద్వారసౌఖ్యంబులన్
శాంతిన్ బొందితిఁ జాలుఁజాలు బహురాజద్వారసౌఖ్యంబులన్
శాంతిం బొందెదఁ జూపు బ్రహ్మపదరాజద్వారసౌఖ్యంబు ని
శ్చింతన్ శాంతుఁడ నౌదు నీ కరుణచే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 62 ॥
స్తోత్రం బన్యులఁ జేయనొల్లని వ్రతస్థుల్వోలె వేసంబుతోఁ
బుత్రీ పుత్ర కలత్ర రక్షణ కళాబుధ్ధిన్ నృపాలా(అ)ధమన్
బాత్రం బంచు భజింపఁబోదు రితియున్ భాష్యంబె యివ్వారిచా
రిత్రం బెన్నఁడు మెచ్చ నెంచ మదిలో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 63 ॥
అకలంకస్థితి నిల్పి నాడ మను ఘంటా(ఆ)రావమున్ బిందుదీ
పకళాశ్రేణి వివేకసాధనములొప్పన్ బూని యానందతా
రకదుర్గాటవిలో మనోమృగముగర్వస్ఫూర్తి వారించువా
రికిఁగా వీడు భవోగ్రబంధలతికల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 64 ॥
ఒకయర్ధంబు నిన్ను నే నడుగఁగా నూహించి నెట్లైనఁ బొ
మ్ము కవిత్వంబులు నాకుఁ జెందనివి యేమో యంటివా నాదుజి
హ్వకు నైసర్గిక కృత్య మింతియ సుమీ ప్రార్ధించుటే కాదు కో
రికల న్నిన్నునుగాన నాకు వశమా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 65 ॥
శుకముల్ కింశుకపుష్పముల్ గని ఫలస్తోమం బటంచున్సము
త్సుకతం దేరఁగఁ బోవు నచ్చట మహా దుఃఖంబు సిద్ధించుఁ; గ
ర్మకళాభాషలకెల్లఁ బ్రాపులగు శాస్త్రంబు ల్విలోకించువా
రికి నిత్యత్వమనీష దూరమగుఁజూ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 66 ॥
ఒకరిం జంపి పదస్థులై బ్రతుకఁ దామొక్కొక్క రూహింతురే
లొకొ తామెన్నఁడుఁ జావరో తమకుఁ బోవో సంపదల్ పుత్రమి
త్రకళత్రాదులతోడ నిత్య సుఖమందం గందురో యున్నవా
రికి లేదో మృతి యెన్నఁడుం గటకట శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 67 ॥
నీ కారుణ్యముఁ గల్గినట్టి నరుఁ డేనీచాలయంబుల జొరం
డేకార్పణ్యపు మాటలాడ నరుగం డెవ్వారితో వేషముల్
గైకోడే మతముల్ భజింపఁ డిలనేకష్టప్రకారంబులన్
జీకాకై చెడిపోఁదు జీవనదశన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 68 ॥
జ్ఞాతుల్ ద్రోహంబు వాండ్రు సేయుకపటేర్యాది క్రియాదోషముల్
మాతండ్రాన సహింపరాదు ప్రతికర్మంబించుకే జేయగాఁ
బోతే దోసము గాన మాని యతినై పోఁగోరినన్ సర్వదా
చేతఃక్రోధము మాన దెట్లు నడుతున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 69 ॥
చదువుల్ నేర్చిన పండితాధములు స్వేచ్ఛాభాషణక్రీడలన్
వదరన్ సంశయభీకరాటవులం ద్రోవళప్పి వర్తింపఁగా
మదనక్రోధకిరాతులందుఁ గని భీమప్రౌఢిచేఁ దాఁకినం
జెదరుం జిత్తము చిత్తగింపఁగదవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 70 ॥
రోసిం దేంటిది రోఁత దేంటిది మనొ రోగస్థుండై దేహి తాఁ
బూసిందేంటిది పూఁత లేంటివి మదా(అ)పూతంబు లీ దేహముల్
మూసిందేంటిది మూఁతలేంటివి సదామూఢత్వమే కాని తాఁ
జేసిందేంటిది చేంతలేఁటివి వృధా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 71 ॥
శ్రీ శైలేశు భజింతునో యభవుంగాంచీ నాధు సేవింతునో
కాశీవల్లభుఁ గొల్వంబోదునొ మహా కాళేశుఁ బూజింతునో
నాశీలం బణువైన మేరు వనుచున్ రక్షింపవే నీ కృపా
శ్రీ శృంగారవిలాసహాసములచే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 72 ॥
అయవారై చరియింపవచ్చుఁ దన పాదాం(అ)భోజతీర్ధంబులన్
దయతోఁ గొమ్మనవచ్చు సేవకుని యర్ధప్రాణదేహాదుల
న్నియు నా సొమ్మనవచ్చుఁగాని సిరులన్నిందించి నిన్నాత్మని
ష్క్రియతం గానఁగరాదు పండితులకున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 73 ॥
మాయా(అ) జాండకరండకోటిఁ బొడిగామర్ధించిరో విక్రమా(అ)
జేయుం గాయజుఁ జంపిరో కపటలక్ష్మీ మోహముం బాసిరో
యాయుర్దయభుజంగమృత్యువు ననాయాసంబునన్ గెల్చిరో
శ్రేయోదాయక్ లౌదు రెట్టు లితరుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 74 ॥
చవిగాఁ జూడ వినంగ మూర్కొనఁ దనూసంఘర్షణాస్వాదమొం
ద వినిర్మించెద వేల జంతువుల నేతత్క్రీడలే పాతక
వ్యవహారంబలు సేయునేమిటికి మాయావిద్యచే బ్రొద్దుపు
చ్చి వినోదింపఁగ దీన నేమి ఫలమో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 75 ॥
వెనుకం జేసిన ఘోరదుర్దశలు భావింపంగ రోఁతయ్యెడున్
వెనుకన్ ముందట వచ్చు దుర్మరణముల్ వీక్షింప భీతయ్యెడున్
నను నేఁజూడగ నావిధుళలంచియున్ నాకే భయం బయ్యెడుం
జెనకుంజీఁకటియాయెఁ గాలమునకున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 76 ॥
పరిశీలించితి మంత్రతంత్రములు చెప్ప న్వింటి సాంఖ్యాదియో
గ రహస్యంబులు వేద శాస్త్రములు వక్కాణించితిన్ శంకవో
దరయం గుమ్మడికాయలోని యవగింజంతైన నమ్మిచంచి సు
స్థిరవిజ్ఞానము త్రోవఁ జెప్పఁగదవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 77 ॥
మొదలం జేసినవారి ధర్మములు నిర్మూలంబుగాఁ జేసి దు
ర్మదులై యిప్పుడు వారె ధర్మము లొనర్పం దమ్ము దైవంబు న
వ్వడె రానున్న దురాత్ములెల్ల దమత్రోవం బోవరే ఏల చే
సెదరో మీఁదు దలంచిచూడ కధముల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 78 ॥
కాసంతైన సుఖం బొనర్చునొ మనఃకామంబు లీడేర్చునో
వీసంబైనను వెంటవచ్చునొ జగద్విఖ్యాతిఁ గావించునో
దోసంబు ల్బెడఁ బొపునో వలసినందోడ్తో మిముం జూపునో
ఛీ! సంసారదురాశ యేలుదుపవో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 79 ॥
ఒకపూఁటించుక కూడ తక్కువగునే నోర్వంగలేఁ డెండకో
పక నీడన్వెదకుం జలిం జడిచి కుంపట్లెత్తుకోఁజూచు వా
నకు నిండిండ్లును దూఱు నీతనువు దీనన్వచ్చు సౌఖ్యంబు రో
సి కడాసింపరుగాక మర్త్వులకట శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 80 ॥
కేదారాదిసమస్తతీర్ధములు కోర్మింజూడఁ బోనేఁటికిన్
గాడా ముంగిలి వారణాసి! కడుపే కైలాసశైలంబు మీ
పాదధ్యానము సంభవించునపుడే భావింప నజ్ఞానల
క్ష్మీదారిద్ర్యులు గారె లోకు లకటా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 81 ॥
తమకొం బొప్పఁ బరాంగనాజనపర ద్రవ్యంబులన్ మ్రుచ్చిలం
గ మహోద్యోగము సేయనెమ్మనముదొంగం బట్టి వైరాగ్యపా
శములం జుట్టి బిగిమంచి నీదుచరణ స్తంభంజునం గట్టివై
చి ముదం బెప్పుడుఁ గల్గఁజేయ గడవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 82 ॥
వేధం దిట్టగరాదుగాని భువిలో విద్వాంసులంజేయ నే
లా ధీచాతురిఁ జేసెఁ జేసిన గులామాపాటనే పోక క్షు
ద్బాధాదుల్ గలిగింపనేల యది కృత్యంబైన దుర్మార్గులం
జీ! ధాత్రీశులఁ జేయనేఁటి కకటా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 83 ॥
పుడమి న్నిన్నొక బిల్వపత్రముననేఁ బూజించి పుణ్యంబునుం
బడయన్నేరక పెక్కుదైవములకుం బప్పుల్ ప్రసాదంబులం
గుడుముల్ దోసెలు సారెసత్తులడుకుల్ గుగ్గిళ్ళునుం బేట్టుచుం
జెడి యెందుం గొఱగాకపోదు రకటా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 84 ॥
విత్తజ్ఞానము పాదు చిత్తము భవావేశంబు రక్షాంబువుల్
మత్తత్వంబు తదంకురం ఐనృతముల్ మాఱాకు లత్యంతదు
ద్వృత్తుల్ పువ్వులుఁ బండ్లు మన్మధముఖా విర్భూతదోషంబులుం
జిత్తాధ్యున్నతనింబభూజమునకున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 85 ॥
నీపైఁ గాప్యము చెప్పుచున్న యతఁడున్నీపద్యముల్ వ్రాసియి
మ్మా పాఠంమొనరింతునన్న యతఁడున్ మంజుప్రబంధంబు ని
ష్టాపూర్తిం బఠియించుచున్న యతఁడున్ సద్బాంధవుల్ గాక చీ
చీ! పృష్ఠాగతబాంధవంబు నిజమా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 86 ॥
సంపద్గర్వముఁ బాఱఁద్రోలి రిపులన్ జంకించి యాకాంక్షలన్
దంపుల్వెట్టి కళంకము ల్నఱకి బంధక్లేశదోషంబులం
జింపుల్సేసి వయోవిలాసములు సంక్షేపించి భూతంబులం
జెంపల్వేయక నిన్నుఁ గాననగునా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 87 ॥
రాజశ్రేణికి దాసులై సిరులఁ గోరం జేరంగా సౌఖ్యమో
యీ జన్మంబు తరింపఁజేయగల మిమ్మే ప్రొద్దు సేవించు ని
ర్వ్యాజాచారము సౌఖ్యమో తెలియలేరౌ మానవు ల్పాపరా
జీజాతాతిమదాంధబుద్ధు లగుచున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 88 ॥
నిన్నం జూడరొ మొన్నఁ జూడరో జనుల్ నిత్యంబు జావంగ నా
పన్ను ల్గన్ననిధాన మయ్యెడి ధనభ్రాంతిన్ విసర్జింపలే
కున్నా రెన్నఁడు నిన్ను గండు రిక మర్త్వుల్ గొల్వరేమో నినున్
విన్నం బోవక యన్యదైవరతులన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 89 ॥
నన్నే యెనుఁగుతోలుదుప్పటము బువ్వాకాలకూతంబు చే
గిన్నే బ్రహ్మకపాల ముగ్రమగు భోగే కంఠహారంబు మేల్
నిన్నీలాగున నుంటయుం దెలిసియున్ నీపాదపద్మంబు చే
ర్చెన్ నారయణుఁ డెట్లు మానసముఁ దా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 90 ॥
ద్వారద్వారములందుఁ జంచుకిజనవ్రాతంబు దండంములన్
దోరంత్స్థలి బగ్గనం బొడుచుచున్ దుర్భాషలాడ న్మఱిన్
వారిం బ్రార్ధనచేసి రాజులకు సేవల్సేయఁగాఁబోరుల
క్ష్మీరాజ్యంబును గోరి నీమరిజనుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 91 ॥
ఊరూరం జనులెల్ల బిక్ష మిదరోయుందం గుహల్గల్గవో
చీరానీకము వీధులం దొరుకరో శీతామృతస్వచ్ఛవాః
పూరం బేరులఁ బాఱదో తపసులంబ్రోవంగ నీవోపవో
చేరం బోవుదురేల రాగుల జనుల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 92 ॥
దయ జూడుండని గొందఱాడుదురు నిత్యంబున్ నినుం గొల్చుచున్
నియమం బెంతో ఫలంబు నంతియెకదా నీవీయ పిండెంతో అం
తియకా నిప్పటియుం దలంపనను బుద్ధిం జూడ; నేలబ్బుని
ష్క్రియతన్ నిన్ను భజింప కిష్టసుఖముల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 93 ॥
ఆరావం బుదయించెఁ దారకముగ నాత్మాభ్రవీధిన్మహా(అ)
కారోకారమకారయుక్తమగు నోంకారాభిధానంబు చె
న్నారున్ విశ్వ మనంగఁ దన్మహిమచే నానాదబిందుల్ సుఖ
శ్రీ రంజిల్లఁ గడంగు నీవదె సుమీ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 94 ॥
నీభక్తు ల్మదివేల భంగుల నినున్సేవింబుచున్ వేడఁగా
లోభంబేటికి వారి కోర్కులు కృపళుత్వంబునం దీర్మరా
దా భవ్యంబుఁ దలంచి చూడు పరమార్ధం బిచ్చి పొమ్మన్న నీ
శ్రీ భాండరములోఁ గొఱంతపడునా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 95 ॥
మొదలన్భక్తులకిచ్చినాఁడవుగదా మోక్షంబు నేఁ డేమయా
‘ముదియంగా ముదియంగఁ బుట్టు ఘనమౌ మోహంబు లోభంబు’ న
న్నది సత్యంబు కృపం దలంప నొకవుణ్యాత్ముండు నిన్నాత్మ గొ
ల్చి దినంబున్ మొఱవెట్టఁగాఁ గటగటా! శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 96 ॥
కాలద్వారకవాటబంధనము దుష్కాల్ప్రమాణక్రియా
లోలాజాలకచిత్రగుప్తముఖవ ల్మీకోగ్రజిహ్వాద్భుత
వ్యళవ్యాళవిరోధి మృత్యుముఖదంష్ట్రా(అ)హార్య వజ్రంబు ది
క్చేలాలంకృత! నీదునామ మరయన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 97 ॥
పదివేలలైనను లోకకంటకులచేఁ బ్రాప్రించు సౌఖ్యంబు నా
మదికిం బథ్యము గాదు సర్వమునకున్ మధ్యస్థుఁడై సత్యదా
నదయాదుల్ గల రాజు నాకొసఁగు మేనవ్వాని నీ యట్లచూ
చి దినంబున్ ముదమొందుదున్ గడపటన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 98 ॥
తాతల్ తల్లియుఁ దండ్రియున్ మఱియుఁ బెద్దల్ చావగాఁ జూడరో
భీతిం బొందఁగనేల చావునకుఁగాఁ బెండ్లాముబిడ్డల్ హిత
వ్రాతంబున్ బలవింప జంతువులకున్ వాలాయమైయుండంగాఁ
జేతోవీధి నరుండు నిన్గొలువఁడో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 99 ॥
జాతుల్ సెప్పుట సేవసేయుట మృషల్ సంధించు టన్యాయవి
ఖ్యాతిం బొందుట కొండెకాఁడవుట హింసారంభకుండౌట మి
ధ్యాతాత్పర్యములాడుటన్నియుఁ బరద్రవ్యంబునాశించి యీ
శ్రీ తా నెన్నియుగంబు లుండఁగలదో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 100 ॥
చెడుగుల్ కొందఱు కూడి చేయంగంబనుల్ చీకట్లు దూఱంగఁ మా
ల్పడితిం గాన గ్రహింపరాని నిను నొల్లంజాలఁ బొమ్మంచు నిల్
వెలంద్రోచినఁ జూరుపట్టుకొని నే వ్రేలాడుదుం గోర్కిఁ గో
రెడి యర్ధంబులు నాకు నేల యిడవో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 101 ॥
భసితోద్ధూళనధూసరాంగులు జటాభారోత్తమాంగుల్ తపో
వ్యసనముల్ సాధితపంచవర్ణరసముల్ వైరాగ్యవంతుల్ నితాం
తసుఖస్వాంతులు సత్యభాషణలు నుద్యద్రత్నరుద్రాక్షరా
జిసమేతుల్ తుదనెవ్వరైన గొలుతున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 102 ॥
జలజశ్రీ గల మంచినీళ్ళు గలవాచత్రాతిలో బాపురే!
వెలివాడ న్మఱి బాఁపనిల్లుగలదావేసాలుగా నక్కటా!
నలి నా రెండు గుణంబు లెంచి మదిలో నన్నేమి రోయంగ నీ
చెలువంబైన గుణంబు లెంచుకొనవే శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 103 ॥
గడియల్ రెంటికొ మూఁటికో గడియకో కాదేని నేఁడెల్లియో
కడ నేఁడాదికొ యెన్నఁడో యెఱుఁ గ మీకాయంబు లీభూమిపైఁ
బడగా నున్నవి ధర్మమార్గమొకటిం బాటింప రీ మానవుల్
చెడుగుల్ నీపదభక్తియుం దెలియరో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 104 ॥
క్షితిలో దొడ్డతురంగసామజము లేచిత్రమ్ము లాందోళికా
తతు లే లెక్క విలాసినీజనసువస్రవ్రాత భూషాకలా
పతనూజాదిక మేమిదుర్లభము నీ పాదమ్ము లర్చించుచో
జితపంకేరుహపాదపద్మయుగళా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 105 ॥
సలిలమ్ముల్ జుఖుకప్రమాణ మొక పుష్మమ్మున్ భవన్మౌళి ని
శ్చలబక్తిప్రపత్తిచే నరుఁడు పూజల్ సేయఁగా ధన్యుఁడౌ
నిల గంగాజలచంద్రఖండముల దానిందుం దుదిం గాంచు నీ
చెలువం బంతయు నీ మహత్త్వ మిదిగా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 106 ॥
తమనేత్రద్యుతిఁ దామె చూడ సుఖమైతాదాత్మ్యమున్ గూర్పఁగా
విమలమ్ముల్ కమలాభముల్ జితలసద్విద్యుల్లతాలాస్యముల్
సుమనోబాణజయప్రదమ్ములనుచున్ జూచున్ జనంబూనిహా
రిమృగాక్షీనివహమ్ముకన్నుగవలన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 107 ॥
పటవద్రజ్జుభుజంగవద్రజతవి భ్రాంతిస్ఫురచ్ఛుక్తివ
ద్ఘటవచ్చంద్రశిలాజపాకుసుమరు క్సాంగత్యవత్తంచువా
క్పటిమల్ నేర్తురు చిత్సుఖం బనుభవింపన్ లేక దుర్మేధనుల్
చిటుకన్నం దలపోయఁజూతు రధముల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 108 ॥
నిను నిందించిన దక్షుపైఁ దెగవొ వాణీనాధు శాసింపవో
చనునా నీ పాదపద్మసేవకులఁ దుచ్ఛం బాడు దుర్మార్గులం
బెనుపన్ నీకును నీదుభక్తతతికిన్ భేదంబు గానంగ వ
చ్చెనొ లేకుండిన నూఱకుండగలవా శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 109 ॥
కరిదైత్యున్ బొరిగొన్న శూలము క(రా)రగ్ర(స్థ)స్తంబు గాదో రతీ
శ్వరునిన్ గాల్చిన ఫాలలోచనశిఖా వర్గంబు చల్లాఱెనో
పరనిందాపరులన్ వధింప విదియున్ భాష్యంబె వారేమి చే
సిరి నీకున్ బరమోపకార మరయన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 110 ॥
దురమున్ దుర్గము రాయబారము మఱిన్ దొంగర్మమున్ వైద్యమున్
నరనాధాశ్రయ మోడబేరమును బెన్మంత్రంబు సిద్ధించినన్
అరయన్ దొడ్డఫలంబు గల్గునదిగా కాకార్యమే తప్పినన్
సిరియుం బోవును బ్రాణహానియు నగున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 111 ॥
తనయుం గాంచి ధనంబు నించి దివిజస్థానంబు గట్టించి వి
ప్రున కుద్వాహము జేసి సత్కృతికిఁ బాత్రుండై తటాకంబు నే
ర్పునఁ ద్రవ్వించి వనంబు వెట్టి మననీ పోలేడు నీసేవఁ జే
సిన పుణ్యాత్ముఁడు పోవు లోకమునకున్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 112 ॥
క్షితినాధోత్తమ! సత్కవీశ్వరుఁడ్ వచ్చెన్ మిమ్ములం జూడఁగా
నతఁడే మేటి కవిత్వవైఖరిని సద్యఃకావ్యనిర్మాత తత్
ప్రతిభ ల్మంచిని తిట్టుపద్యములు చెప్పుం దాతఁడైనన్ మముం
గ్రితమే చూచెను బొమ్మటంచు రధముల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 113 ॥
నీకుం గాని కవిత్వ మెవ్వరికి నేనీనంచు మీదెత్తితిన్
జేకొంటిన్ బిరుదంబు కంకణము ముంజేఁ గట్టితిం బట్టితిన్
లోకుల్ మెచ్చ వ్రతంబు నాతనువు కీలుల్ నేర్పులుం గావు ఛీ
ఛీ కాలంబులరీతి దప్పెడు జుమీ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 114 ॥
నిచ్చల్ నిన్ను భజించి చిన్మయమహా నిర్వాణపీఠంబు పై
రచ్చల్సేయక యార్జవంబు కుజన వ్రాతంబుచేఁ గ్రాంగి భూ
భృచ్చండాలురఁ గొల్చి వారు దనుఁ గోపింమన్ బుధుం డార్తుఁడై
చిచ్చారం జము రెల్లఁ జల్లుకొనునో శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 115 ॥
దంతంబు ల్పడనప్పుడే తనువునందారూఢి యున్నప్పుడే
కాంతాసంఘము రోయనప్పుడే జరక్రాంతంబు గానప్పుడే
వితల్మేన జరించనప్పుడె కురుల్వెల్లెల్ల గానప్పుడే
చింతింపన్వలె నీపదాంబుజములన్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! ॥ 116 ॥
श्री काल हस्तीश्वर शतकम्
श्रीविद्युत्कलिताऽजवञ्जवमहा-जीमूतपापाम्बुधा-
रावेगम्बुन मन्मनोब्जसमुदी-र्णत्वम्बुఁ गोल्पोयितिन् ।
देवा! मी करुणाशरत्समयमिन्-तेఁ जालुఁ जिद्भावना-
सेवं दामरतम्परै मनियॆदन्- श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १ ॥
वाणीवल्लभदुर्लभम्बगु भवद्द्वारम्बुन न्निल्चि नि
र्वाणश्रीఁ जॆऱपट्टఁ जूचिन विचारद्रोहमो नित्य क
ल्याणक्रीडलఁ बासि दुर्दशलपा लै राजलोकाधम
श्रेणीद्वारमु दूऱఁजेसि तिपुडो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २ ॥
अन्ता मिध्य तलञ्चि चूचिन नरुं डट्लौ टॆऱिङ्गिन् सदा
कान्त ल्पुत्रुलु नर्धमुन् तनुवु नि क्कम्बञ्चु मोहार्णव
चिभ्रान्तिं जॆन्दि जरिञ्चु गानि परमार्धम्बैन नीयन्दुఁ दाఁ
जिन्ताकन्तयु जिन्त निल्पఁडुगदा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३ ॥
नी ना सन्दॊडఁबाटुमाट विनुमा नीचेत जीतम्बु नेఁ
गानिं बट्टक सन्ततम्बु मदि वेड्कं गॊल्तु नन्तस्सप
त्नानीकम्बुन कॊप्पगिम्पकुमु नन्नापाटीये चालुఁ दे
जीनॊल्लं गरि नॊल्ल नॊल्ल सिरुलन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४ ॥
भवकेलीमदिरामदम्बुन महा पापात्मुఁडै वीडु न
न्नु विवेकिम्पఁ डटञ्चु नेनु नरकार्णोराशिपालैनఁ ब
ट्टवु; बालुण्डॊकचोट नाटतमितोड न्नूतఁ गूलङ्गఁ दं
ड्रि विचारिम्पक युण्डुना कटकटा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५ ॥
स्वामिद्रोहमुఁ जेसि येनॊकनि गॊल्वम्बोतिनो काक ने
नीमाट न्विननॊल्लकुण्डितिनॊ निन्ने दिक्कुगाఁ जूडनो
येमी इट्टिवृधापराधिनगु नन्नी दुःखवाराशिवी
ची मध्यम्बुन मुञ्चि युम्पदगुना श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६ ॥
दिविजक्ष्मा रुह धेनु रत्न घनभूति प्रस्फुरद्रत्नसा
नुवु नी विल्लु निधीश्वरुण्डु सखुఁ डर्णोराशिकन्याविभुं
डुविशेषार्चकुఁ डिङ्क नीकॆन घनुण्डुं गल्गुने नीवु चू
चि विचारिम्पवु लेमि नॆव्वఁडुडुपुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७ ॥
नीतो युध्धमु चेय नोఁपఁ गविता निर्माणशक्ति न्निनुं
ब्रीतुञ्जेयगलेनु नीकॊऱकु दण्ड्रिञ्जम्पगाఁजाल ना
चेतन् रोकट निन्नुमॊत्तवॆऱतुञ्जीकाकु नाभक्ति ये
रीतिन्नाकिఁक निन्नु जूडगलुगन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८ ॥
आलुम्बिड्डलु दल्लिदण्ड्रुलु धनम्बञ्चु न्महाबन्धनं
बेला नामॆड गट्टिनाडविक निन्नेवेलఁ जिन्तिन्तु नि
र्मूलम्बैन मनम्बुलो नॆगडु दुर्मोहाब्धिलोఁ ग्रुङ्कि यी
शीलामालपु जिन्त नॆट्लुडिपॆदो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९ ॥
निप्पै पातकतूलशैल मडचुन् नीनाममुन् मानवुल्
तप्पन् दव्वुल विन्न नन्तक भुजादर्पोद्धतक्लेशमुल्
तप्पुन्दारुनु मुक्तु लौदु रवि शास्त्रम्बुल्महापण्डितुल्
चॆप्पङ्गा दमकिङ्क शङ्क वलॆना श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0 ॥
वीडॆम्बब्बिन यप्पुडुं दम नुतुल् विन्नप्पुडुम्बॊट्टलोఁ
गूडुन्नप्पुडु श्रीविलासमुलु पैकॊन्नप्पुडुं गायकुल्
पाडङ्ग विनुनप्पुडुन् जॆलఁगु दम्भप्रायविश्राणन
क्रीडासक्तुल नेमि चॆप्पवलॆनो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११ ॥
निनु सेविम्पग नापदल् वॊडमनी नित्योत्सवं बब्बनी
जनमात्रुण्डननी महात्मु डननी संसारमोहम्बु पै
कॊननी ज्ञानमु गल्गनी ग्रहगनुल् गुन्दिम्पनी मेलुव
च्चिन रानी यवि नाकु भूषणमुलो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १२ ॥
ए वेदम्बु बठिञ्चॆ लूत भुजङ्गं बेशास्त्रमुल्सूचॆ दा
ने विद्याभ्यसनम्बॊनर्चॆఁ गरि चॆञ्चेमन्त्र मूहिञ्चॆ बो
धाविर्भावनिदानमुल् चदुवुलय्या! कावु! मीपादसं
सेवासक्तियॆ काक जन्तुततिकिन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १३ ॥
कायल् गाचॆ वधूनखाग्रमुलचे गायम्बु वक्षोजमुल्
रायन् रापडॆ ऱॊम्मु मन्मध विहारक्लेशविभ्रान्तिचे
ब्रायं बायॆनु बट्टगट्टॆ दलचॆप्पन् रोत संसारमेఁ
जेयञ्जाल विरक्तुఁ जेयఁगदवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १४ ॥
निन्नेरूपमुगा भजिन्तु मदिलो नीरूपु मोकालॊ स्त्री
चन्नो कुञ्चमु मेकपॆण्टिकयॊ यी सन्देहमुल्मान्पि ना
कन्नार न्भवदीयमूर्ति सगुणा कारम्बुगा जूपवे
चिन्नीरेजविहारमत्तमधुपा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १५ ॥
निनु नावाఁकिलि गावुमण्टिनॊ मरुन्नीलाकाभ्रान्तिఁ गुं
टॆन पॊम्मण्टिनॊ यॆङ्गिलिच्चि तिनु तिण्टेఁगानि कादण्टिनो
निनु नॆम्मिन्दग विश्वसिञ्चुसुजनानीकम्बु रक्षिम्पఁजे
सिन नाविन्नपमेल गैकॊनवया श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १६ ॥
ऱालन् ऱुव्वगఁ जेतुलाडवु कुमारा! रम्मु रम्म्ञ्चुनेఁ
जालन् जम्पङ्ग नेत्रमु न्दिवियङ्गाशक्तुण्डनेఁ गानु ना
शीलं बेमनि चॆप्पनुन्नदिఁक नी चित्तम्बु ना भाग्यमो
श्रीलक्ष्मीपतिसेविताङ्घ्रियुगला! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १७ ॥
राजुल् मत्तुलु वारिसेव नरकप्रायम्बु वारिच्चुनं
भोजाक्षीचतुरन्तयानतुरगी भूषादु लात्मव्यधा
बीजम्बुल् तदपेक्ष चालु मरितृप्तिं बॊन्दितिन् ज्ञानल
क्ष्मीजाग्रत्परिणाम मिम्मु दयतो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १८ ॥
नीरूपम्बु दलम्पఁगाఁ दुदमॊदल् नेगान नीवैनचो
रारा रम्मनि यञ्चुఁ जॆप्पवु पृधारम्भम्बु लिङ्केटिकिन्!
नीर न्मुम्पुमु पाल मुम्पु मिఁक निन्ने नम्मिनाఁडं जुमी
श्रीरामार्चित पादपद्मयुगला श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १९ ॥
नीकु न्मांसमु वाञ्छयेनि कऱवा नीचेत लेडुण्डఁगाఁ
जोकैनट्टि कुठारमुण्ड ननल ज्योतुण्ड नीरुण्डఁगा
बाकं बॊप्प घटिञ्चि चेतिपुनुकन् भक्षिम्पकाबोयचेఁ
जेकॊं टॆङ्गिलिमांसमिट्लु दगुना श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २0 ॥
राजै दुष्कृतिఁ जॆन्दॆఁ जन्दुरुण्डु राराजै कुबेरुण्डु दृ
ग्राजीवम्बुनఁ गाञ्चॆ दुःखमु कुरुक्ष्मापालुఁ डामाटने
याजिं गूलॆ समस्तबन्धुवुलतो ना राजशब्धम्बु ची
छी जन्मान्तरमन्दु नॊल्लनुजुमी श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २१ ॥
राजर्धातुఁडैनचो नॆचट धर्मम्बुण्डु नेरीति ना
नाजातिक्रिय लेर्पडुन् सुखमु मान्यश्रेणि कॆट्लब्बु रू
पाजीवालिकि नेदि दिक्कु धृतिनी भक्तुल् भवत्पादनी
रेजम्बुल् भजियिन्तु रेतॆऱఁगुनन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २२ ॥
तरఁगल् पिप्पलपत्रमुल् मॆऱఁगु टद्दम्बुल् मरुद्दीपमुल्
करिकर्णान्तमु लॆण्डमावुल ततुल् खद्योत्कीटप्रभल्
सुरवीधीलिखिताक्षरम्बु लसुवुल् ज्योत्स्नापःपिण्डमुल्
सिरुलन्देल मदान्धुलौदुरु जनुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २३ ॥
निन्नुन्नम्मिन रीति नम्म नॊरुलन् नीकन्न नाकॆन्नले
रन्नलम्मुलु तल्लिदण्ड्रुलु गुरुन्दापत्सहायुन्दु ना
यन्ना! यॆन्नडु नन्नु संस्कृतिविषादाम्भोधि दाटिञ्चि य
छ्चिन्नानन्दसुखाब्धिఁ देल्चॆदॊ कदे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २४ ॥
नी पञ्चं बडियुण्डगाఁ गलिगिनन् भिक्षान्नमे चालु न्
क्षेपं बब्बिन राजकीटमुल नेसेविम्प्ఁगानोप ना
शापाशम्बुलఁ जुट्टि त्रिप्पकुमु संसारार्धमै बण्टुगाఁ
जेपट्टं दय गल्गेनेनि मदिलो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २५ ॥
नी पेरुन् भवदङ्घ्रितीर्धमु भवन्निष्ठ्यूत ताम्बूलमुन्
नी पल्लॆम्बु प्रसादमुं गॊनिकदा ने बिड्डनैनाఁड न
न्नीपाटिं गरुणिम्पु मोఁप निఁक नीनॆव्वारिकिं बिड्डगाఁ
जेपट्टं दगुఁ बट्टि मानఁ दगदो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २६ ॥
अम्मा यय्य यटञ्चु नॆव्वरिनि नेनन्नन्शिवा! निन्नुने
सुम्मी! नी मदिఁ दल्लिदण्ड्रुलनटञ्चु न्जूडఁगाఁबोकु ना
किम्मैఁ दल्लियुఁ दण्ड्रियुन् गुरुఁडु नीवे काक संसारपुं
जिम्मञ्जीकण्टि गप्पिन न्गडवु नन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २७ ॥
कॊडुकुल् पुट्ट रटञ्चु नेड्तु रविवेकुल् जीवनभ्रान्तुलै
कॊडुकुल् पुट्टरॆ कौरवेन्द्रुन कनेकुल् वारिचे नेगतुल्
वडसॆं बुत्रुलु लेनि या शुकुनकुन् बाटिल्लॆने दुर्गतुल्!
चॆडुने मोक्षपदं मपुत्रकुनकुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २८ ॥
ग्रहदोषम्बुलु दुर्निमित्तमुलु नीकल्याणनामम्बु प्र
त्यहमुं बेर्कॊनुत्तमोत्तमुल बाधम्बॆट्टगानोपुने?
दहनुं गप्पङ्गञ्जालुने शलभसन्तानम्बु नी सेवఁ जे
सि हतक्लेसुलु गारुगाक मनुजुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ २९ ॥
अडुगम्मोनिक नन्यमार्गरतुलम्ब्राणावनोत्साहिनै
यडुगम्बोयिन मोदु नीदु पदपद्माराधकश्रेणियु
न्नॆडकु न्निन्नु भजिम्पङ्गाఁगनियु नाकेला परापेक्ष को
रॆडि दिङ्केमि भवत्प्रसादमॆ तगुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३0 ॥
मदमातङ्गमु लन्दलम्बुल हरुल् माणिक्यमु ल्पल्लकुल्
मुदितल् चित्रदुकूलमु ल्परिमलम्बु ल्मोक्षमीఁजालुने?
मदिलो वीनि नपेक्षसेसि नृपधामद्वारदेशम्बुఁ गा
चि दिनम्बुल् वृधपुत्तुरज्ञुलकटा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३१ ॥
रोसी रोयदु कामिनीजनुल तारुण्योरुसौख्यम्बुलन्
पासी पायरु पुत्रमित्रजन सम्पद्भ्रान्ति वाञ्छालतल्
कोसी कोयदु नामनं बकट नीकुं ब्रीतिगा सत् क्रियल्
चेसी चेयदु दीनि त्रुल्लणपवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३२ ॥
ऎन्नेल्लुन्दु नेमि गन्दु निఁकनेनॆव्वारि रक्षिञ्चॆदन्
निन्ने निष्ठ भजिञ्चॆद न्निरुपमोन्निद्रप्रमोदम्बु ना
कॆन्नण्डब्बॆडु न्न्तकालमिఁक नेनिट्लुन्न नेमय्यॆडिं?
जिन्नम्बुच्चक नन्नु नेलुकॊलवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३३ ॥
चावं गालमु चेरुवौ टॆऱिఁगियुं जालिम्पఁगा लेक न
न्नॆवैद्युण्डु चिकित्सఁ ब्रोवఁगलఁडो येमन्दु रक्षिञ्चुनो
ए वेल्पुल् कृपఁजूतुरो यनुचु निन्निन्तैनఁ जिन्तिम्पఁडा
जीवच्छ्राध्धमुఁ जेसिकॊन्न यतियुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३४ ॥
दिनमुं जित्तमुलो सुवर्णमुखरी तीरप्रदेशाम्रका
ननमध्योपल वेदिकाग्रमुन नानन्दम्बुनं बङ्कजा
नननिष्थ न्नुनुఁ जूडఁ गन्ननदिवो सौख्यम्बु लक्ष्मीविला
सिनिमायानटनल् सुखम्बु लगुने श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३५ ॥
आलञ्चु न्मॆडఁ गट्टि दानिकि नवत्यश्रेणिఁ गल्पिञ्चि त
द्भालव्रातमु निच्चिपुच्चुटनु सम्बन्धम्बु गाविञ्चि या
मालर्मम्बुन बान्धवं बनॆडि प्रेमं गॊन्दऱं द्रिप्पఁगाఁ
सीलन्सील यमर्चिन ट्लॊसఁगितो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३६ ॥
तनुवे नित्यमुगा नॊनर्चु मदिलेदा चच्चि जन्मिम्पकुं
ड नुपायम्बु घटिम्पु मागतुल रॆण्ट न्नेर्पु लेकुन्न ले
दनि नाकिप्पुड चॆप्पु चेयఁगल कार्यम्बुन्न संसेवఁ जे
सि निनुं गाञ्चॆदఁगाक कालमुननो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३७ ॥
पदुनाल्गेलॆ महायुगम्बु लॊक भूपालुण्डु; चॆल्लिञ्चॆ न
य्युदयास्ताचलसन्धि नाज्ञ नॊकఁ डायुष्मन्तुण्डै वीरिय
भ्युदयं बॆव्वरु चॆप्पఁगा विनरॊ यल्पुल्मत्तुलै येल च
च्चॆदरो राजुल मञ्चु नक्कटकटा! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३८ ॥
राजन्नन्तनॆ पोवुना कृपयु धर्मम्बाभिजात्यम्बु वि
द्याजातक्षम सत्यभाषणमु विद्वन्मित्रसंरक्षयुन्
सौगन्यम्बु कृतम्बॆऱुङ्गटयु विश्वासम्बु गाकुन्न दु
र्बीजश्रेष्थुलु गाఁ गतम्बु गलदे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ३९ ॥
मुनु नीचे नपवर्गराज्यपदवी मूर्धाभिषेकम्बु गां
चिन पुण्यात्मुलु नेनु नॊक्कसरिवो चिन्तिञ्चि चूडङ्ग नॆ
ट्लनिनं गीटफणीन्द्रपोतमदवे दण्डोग्रहिंसाविचा
रिनि गाङ्गाఁ निनु गानఁगाक मदिलो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४0 ॥
पवमानाशनभूषणप्रकरमुन् भद्रेभचर्मम्बु ना-
टविकत्वम्बुఁ प्रियम्बुलै भुगहशुण्डालातवीचारुलन्
भवदुःखम्बुलఁ बापु टॊप्पुఁ जॆलఁदिम्बाटिञ्चि कैवल्यमि-
च्चि विनोदिञ्चुट केमि कारणमया श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४१ ॥
अमरस्त्रील रमिञ्चिनं जॆडदु मोहं बिन्तयुन् ब्रह्मप-
ट्टमु सिध्धिञ्चिन नास दीऱदु निरूढक्रोधमुन् सर्वलो-
कमुल न्म्रिङ्गिन मान दिन्दुఁ गल सौ-ख्यं बॊल्ल नीसेवఁ जे-
सि महापातकवारिराशिఁ गडतुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४२ ॥
चनुवारिं गनि येद्चुवारु जमुఁडा सत्यम्बुगा वत्तु मे
मनुमानम्बिఁक लेदु नम्ममनि तारावेल नारेवुनन्
मुनुఁगम्बोवुचु बास सेयुट सुमी मुम्माटिकिं जूडगाఁ
जॆनटु ल्गानरु दीनिभावमिदिवो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४३ ॥
भवदुःखम्बुलु राजकीटमुल नेब्रार्धिञ्चिनं बायुने
भवदङ्घ्रिस्तुतिचेतఁगाक विलसद्बालक्षुधाक्लेशदु
ष्टविधुल्मानुनॆ चूड मेఁकमॆडचण्टन्दल्लि कारुण्यद्ब
ष्थिविशेषम्बुन निच्चि चण्टఁबलॆ नो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४४ ॥
पवि पुष्पम्बगु नग्नि मञ्चगु नकूपारम्बु भूमीस्थलं
बवु शत्रुं डतिमित्रुఁडौ विषमु दिव्याहारमौ नॆन्नఁगा
नवनीमण्डलिलोपलन् शिव शिवे त्याभाषणोल्लासिकिन्
शिव नी नाममु सर्ववश्यकरमौ श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४५ ॥
लेवो कानलఁ गन्धमूलफलमुल् लेवो गुहल् तोयमुल्
लेवो येऱुलఁ बल्लवास्तरणमुल् लेवो सदा यात्मलो
लेवो नीवु विरक्तुल न्मनुप जालिं बॊन्दि भूपालुरन्
सेवल् सेयఁगఁ बोदु रेलॊकॊ जनुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४६ ॥
मुनु नेఁ बुट्टिन पुट्टु लॆन्नि गलवो मोहम्बुचे नन्दुఁजे
सिन कर्मम्बुल प्रोवु लॆन्नि गलवो चिन्तिञ्चिनन् गान नी
जननम्बे यनि युन्न वाड निदिये चालिम्पवे निन्नुఁ गॊ
ल्चिन पुण्यम्बुनकुं गृपारतुఁडवै श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४७ ॥
तनु वॆन्दाक धरित्रि नुण्डु ननु नन्दाकन् महारोगदी
पनदुःखादुलఁ बॊन्दकुण्ड ननुकम्पादृष्टि वीक्षिञ्चि या
वॆनुकन् नीपदपद्ममुल् दलఁचुचुन् विश्वप्रपञ्चम्बुఁ बा
सिन चित्तम्बुन नुण्डఁजेयङ्गदवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४८ ॥
मलभूयिष्ट मनोजधाममु सुषुम्नाद्वारमो यारु कुं
डलियो पादकराक्षियुग्मम्बुलु षट्कञ्जम्बुलो मोमु दा
जलजम्बो निटलम्बु चन्द्रकलयो सङ्गम्बु योगम्बॊ गा
सिलि सेविन्तुरु कान्तलन् भुवि जनुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ४९ ॥
जलकम्बुल् रसमुल् प्रसूनमुलु वाचाबन्धमुल् वाद्यमु
ल्कलशब्धध्वनु लञ्चिताम्बर मलङ्कारम्बु दीप्तु ल्मॆऱुं
गुलु नैवेद्यमु माधुरी महिमगाఁ गॊल्तुन्निनुन् भक्तिरं
जिल दिव्यार्चन गूर्चि नेर्चिन क्रियन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५0 ॥
एलील न्नुतियिम्पवच्चु नुपमोत्प्रेक्षाध्वनिव्यङ्ग्यश
ब्धालङ्कारविशेषभाषल कलभ्यम्बैन नीरूपमुं
जालुఁजालुఁ गवित्वमुल्निलुचुने सत्यम्बु वर्णिञ्चुचो
ची! लज्जिम्परुगाक मादृशकवुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५१ ॥
पालुं बुव्वयुఁ बॆट्टॆदं गुडुवरा पापन्न रा यन्न ले
लेलॆम्मन्न नरण्टिपण्ड्लुఁ गॊनि तेलेकुन्न नेनॊल्लनं
टे लालिम्परे तल्लिदण्ड्रुलपु डट्ले तॆच्चि वात्सल्य ल
क्ष्मीलीलावचनम्बुलं गुडुपरा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५२ ॥
कललञ्चुन् शकुनम्बुलञ्चु ग्रहयोगं बञ्चु सामुद्रिकं
बु लटञ्चुं दॆवुलञ्चु दिष्ट्मनुचुन् भूतम्बुलञ्चु न्विषा
दुलटञ्चु न्निमिषार्ध जीवनमुलञ्चुं ब्रीतिఁ बुट्टिञ्चि यी
सिलुगुल् प्राणुलकॆन्नि चेसितिवया श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५३ ॥
तलमीఁदं गुसुमप्रसाद मलिकस्थानम्बुपै भूतियुन्
गलसीमम्बुन दण्ड नासिकतुदन् गन्धप्रसारम्बु लो
पल नैवेद्यमुఁ जेर्चु ने मनुज्ఁ डाभक्तुण्डु नीकॆप्पुडुं
जॆलिकाडै विहरिञ्चु रौप्यगिरिपै श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५४ ॥
आलुं बिड्डलु मित्रुलुन् हितुलु निष्टर्धम्बु लीनेर्तुरे
वेल न्वारि भजिम्पఁ जालिपड काविर्भूत मोदम्बुनं
गालम्बॆल्ल सुखम्बु नीकु निఁक भक्तश्रेणि रक्षिम्पके
श्रीलॆव्वारिकिఁ गूडम्बॆट्टॆदवया श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५५ ॥
सुलभुल्मूर्खु लनुत्तमोत्तमुल राजुल्गल्गियेवेल न
न्नलन्तलबॆट्टिन नी पदाब्धमुलఁ बायञ्जाल नेमिच्चिनं
गलधौताचल मेलु टम्बुनिधिलोఁ गापुण्डु टब्जम्बु पैఁ
जॆलुवॊप्पुन् सुखियिम्पఁ गाञ्चुट सुमी श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५६ ॥
कलधौताद्रियु नस्थिमालिकयु गोगन्धर्वमुन् बुन्कयुं
बुलितोलु न्भसितम्बुఁ बाఁपतॊदवुल् पोकुण्डఁ दोఁबुट्लकै
तॊलि नेवारलतोडఁ बुट्टक कलादुल्गल्गॆ मेलय्यॆना
सिलुवुलूरमुचेसिकॊं टॆऱिङ्गिये श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५७ ॥
श्रुतुलभ्यासमुचेसि शास्त्रगरिमल् शोधिञ्चि तत्त्वम्बुलन्
मति नूहिञ्चि शरीर मस्थिरमु ब्रह्मम्बॆन्न सत्यम्बु गां
चिति मञ्चुन् सभलन् वृधावचनमु ल्चॆप्पङ्गने कानि नि
र्जितचित्तस्थिर सौख्यमुल् दॆलियरो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५८ ॥
गति नीवञ्चु भजिञ्चुवार लपवर्गं बॊन्दगानेल सं
ततमुं गूटिकिनै चरिम्प विनलेदा ‘यायु रन्नं प्रय
च्छति’ यञ्चुन्मॊऱवॆट्टगा श्रुतुलु संसारान्धकाराभि दू
षितदुर्मार्गुल् गानఁ गानम्बडवो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ५९ ॥
रतिरा जुद्धति मीऱ नॊक्कपरि गोराजाश्वुनि न्नॊत्तఁ बो
नतఁ डादर्पकु वेग नॊत्त गवयं बाम्बोतुनुं दाఁकि यु
ग्रतఁ बोराडङ्गनुन्न युन्नडिमि लेఁगल्वोलॆ शोकानल
स्थितिपालै मॊऱपॆट्टुनन् मनुपवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६0 ॥
अन्ता संशयमे शरीरघटनम्बन्ता विचारम्बॆ लो
नन्ता दुःखपरम्परानिवितमॆ मेनन्ता भयभ्रान्तमे
यन्तानन्तशरीरशोषणमॆ दुर्व्यापारमे देहिकिन्
जिन्तन् निन्नुఁ दलञ्चि पॊन्दरु नरुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६१ ॥
सन्तोषिञ्चितिनिఁ जालुञ्जालु रतिराजद्वारसौख्यम्बुलन्
शान्तिन् बॊन्दितिఁ जालुఁजालु बहुराजद्वारसौख्यम्बुलन्
शान्तिं बॊन्दॆदఁ जूपु ब्रह्मपदराजद्वारसौख्यम्बु नि
श्चिन्तन् शान्तुఁड नौदु नी करुणचे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६२ ॥
स्तोत्रं बन्युलఁ जेयनॊल्लनि व्रतस्थुल्वोलॆ वेसम्बुतोఁ
बुत्री पुत्र कलत्र रक्षण कलाबुध्धिन् नृपाला(अ)धमन्
बात्रं बञ्चु भजिम्पఁबोदु रितियुन् भाष्यम्बॆ यिव्वारिचा
रित्रं बॆन्नఁडु मॆच्च नॆञ्च मदिलो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६३ ॥
अकलङ्कस्थिति निल्पि नाड मनु घण्टा(आ)रावमुन् बिन्दुदी
पकलाश्रेणि विवेकसाधनमुलॊप्पन् बूनि यानन्दता
रकदुर्गाटविलो मनोमृगमुगर्वस्फूर्ति वारिञ्चुवा
रिकिఁगा वीडु भवोग्रबन्धलतिकल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६४ ॥
ऒकयर्धम्बु निन्नु ने नडुगఁगा नूहिञ्चि नॆट्लैनఁ बॊ
म्मु कवित्वम्बुलु नाकुఁ जॆन्दनिवि येमो यण्टिवा नादुजि
ह्वकु नैसर्गिक कृत्य मिन्तिय सुमी प्रार्धिञ्चुटे कादु को
रिकल न्निन्नुनुगान नाकु वशमा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६५ ॥
शुकमुल् किंशुकपुष्पमुल् गनि फलस्तोमं बटञ्चुन्समु
त्सुकतं देरఁगఁ बोवु नच्चट महा दुःखम्बु सिद्धिञ्चुఁ; ग
र्मकलाभाषलकॆल्लఁ ब्रापुलगु शास्त्रम्बु ल्विलोकिञ्चुवा
रिकि नित्यत्वमनीष दूरमगुఁजू श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६६ ॥
ऒकरिं जम्पि पदस्थुलै ब्रतुकఁ दामॊक्कॊक्क रूहिन्तुरे
लॊकॊ तामॆन्नఁडुఁ जावरो तमकुఁ बोवो सम्पदल् पुत्रमि
त्रकलत्रादुलतोड नित्य सुखमन्दं गन्दुरो युन्नवा
रिकि लेदो मृति यॆन्नఁडुं गटकट श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६७ ॥
नी कारुण्यमुఁ गल्गिनट्टि नरुఁ डेनीचालयम्बुल जॊरं
डेकार्पण्यपु माटलाड नरुगं डॆव्वारितो वेषमुल्
गैकोडे मतमुल् भजिम्पఁ डिलनेकष्टप्रकारम्बुलन्
जीकाकै चॆडिपोఁदु जीवनदशन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६८ ॥
ज्ञातुल् द्रोहम्बु वाण्ड्रु सेयुकपटेर्यादि क्रियादोषमुल्
मातण्ड्रान सहिम्परादु प्रतिकर्मम्बिञ्चुके जेयगाఁ
बोते दोसमु गान मानि यतिनै पोఁगोरिनन् सर्वदा
चेतःक्रोधमु मान दॆट्लु नडुतुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ६९ ॥
चदुवुल् नेर्चिन पण्डिताधमुलु स्वेच्छाभाषणक्रीडलन्
वदरन् संशयभीकराटवुलं द्रोवलप्पि वर्तिम्पఁगा
मदनक्रोधकिरातुलन्दुఁ गनि भीमप्रौढिचेఁ दाఁकिनं
जॆदरुं जित्तमु चित्तगिम्पఁगदवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७0 ॥
रोसिं देण्टिदि रोఁत देण्टिदि मनॊ रोगस्थुण्डै देहि ताఁ
बूसिन्देण्टिदि पूఁत लेण्टिवि मदा(अ)पूतम्बु ली देहमुल्
मूसिन्देण्टिदि मूఁतलेण्टिवि सदामूढत्वमे कानि ताఁ
जेसिन्देण्टिदि चेन्तलेఁटिवि वृधा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७१ ॥
श्री शैलेशु भजिन्तुनो यभवुङ्गाञ्ची नाधु सेविन्तुनो
काशीवल्लभुఁ गॊल्वम्बोदुनॊ महा कालेशुఁ बूजिन्तुनो
नाशीलं बणुवैन मेरु वनुचुन् रक्षिम्पवे नी कृपा
श्री शृङ्गारविलासहासमुलचे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७२ ॥
अयवारै चरियिम्पवच्चुఁ दन पादां(अ)भोजतीर्धम्बुलन्
दयतोఁ गॊम्मनवच्चु सेवकुनि यर्धप्राणदेहादुल
न्नियु ना सॊम्मनवच्चुఁगानि सिरुलन्निन्दिञ्चि निन्नात्मनि
ष्क्रियतं गानఁगरादु पण्डितुलकुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७३ ॥
माया(अ) जाण्डकरण्डकोटिఁ बॊडिगामर्धिञ्चिरो विक्रमा(अ)
जेयुं गायजुఁ जम्पिरो कपटलक्ष्मी मोहमुं बासिरो
यायुर्दयभुजङ्गमृत्युवु ननायासम्बुनन् गॆल्चिरो
श्रेयोदायक् लौदु रॆट्टु लितरुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७४ ॥
चविगाఁ जूड विनङ्ग मूर्कॊनఁ दनूसङ्घर्षणास्वादमॊं
द विनिर्मिञ्चॆद वेल जन्तुवुल नेतत्क्रीडले पातक
व्यवहारम्बलु सेयुनेमिटिकि मायाविद्यचे ब्रॊद्दुपु
च्चि विनोदिम्पఁग दीन नेमि फलमो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७५ ॥
वॆनुकं जेसिन घोरदुर्दशलु भाविम्पङ्ग रोఁतय्यॆडुन्
वॆनुकन् मुन्दट वच्चु दुर्मरणमुल् वीक्षिम्प भीतय्यॆडुन्
ननु नेఁजूडग नाविधुललञ्चियुन् नाके भयं बय्यॆडुं
जॆनकुञ्जीఁकटियायॆఁ गालमुनकुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७६ ॥
परिशीलिञ्चिति मन्त्रतन्त्रमुलु चॆप्प न्विण्टि साङ्ख्यादियो
ग रहस्यम्बुलु वेद शास्त्रमुलु वक्काणिञ्चितिन् शङ्कवो
दरयं गुम्मडिकायलोनि यवगिञ्जन्तैन नम्मिच्ञ्चि सु
स्थिरविज्ञानमु त्रोवఁ जॆप्पఁगदवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७७ ॥
मॊदलं जेसिनवारि धर्ममुलु निर्मूलम्बुगाఁ जेसि दु
र्मदुलै यिप्पुडु वारॆ धर्ममु लॊनर्पं दम्मु दैवम्बु न
व्वडॆ रानुन्न दुरात्मुलॆल्ल दमत्रोवं बोवरे एल चे
सॆदरो मीఁदु दलञ्चिचूड कधमुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७८ ॥
कासन्तैन सुखं बॊनर्चुनॊ मनःकामम्बु लीडेर्चुनो
वीसम्बैननु वॆण्टवच्चुनॊ जगद्विख्यातिఁ गाविञ्चुनो
दोसम्बु ल्बॆडఁ बॊपुनो वलसिनन्दोड्तो मिमुं जूपुनो
छी! संसारदुराश येलुदुपवो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ७९ ॥
ऒकपूఁटिञ्चुक कूड तक्कुवगुने नोर्वङ्गलेఁ डॆण्डको
पक नीडन्वॆदकुं जलिं जडिचि कुम्पट्लॆत्तुकोఁजूचु वा
नकु निण्डिण्ड्लुनु दूऱु नीतनुवु दीनन्वच्चु सौख्यम्बु रो
सि कडासिम्परुगाक मर्त्वुलकट श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८0 ॥
केदारादिसमस्ततीर्धमुलु कोर्मिञ्जूडఁ बोनेఁटिकिन्
गाडा मुङ्गिलि वारणासि! कडुपे कैलासशैलम्बु मी
पादध्यानमु सम्भविञ्चुनपुडे भाविम्प नज्ञानल
क्ष्मीदारिद्र्युलु गारॆ लोकु लकटा! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८१ ॥
तमकॊं बॊप्पఁ बराङ्गनाजनपर द्रव्यम्बुलन् म्रुच्चिलं
ग महोद्योगमु सेयनॆम्मनमुदॊङ्गं बट्टि वैराग्यपा
शमुलं जुट्टि बिगिमञ्चि नीदुचरण स्तम्भञ्जुनं गट्टिवै
चि मुदं बॆप्पुडुఁ गल्गఁजेय गडवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८२ ॥
वेधं दिट्टगरादुगानि भुविलो विद्वांसुलञ्जेय ने
ला धीचातुरिఁ जेसॆఁ जेसिन गुलामापाटने पोक क्षु
द्बाधादुल् गलिगिम्पनेल यदि कृत्यम्बैन दुर्मार्गुलं
जी! धात्रीशुलఁ जेयनेఁटि ककटा! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८३ ॥
पुडमि न्निन्नॊक बिल्वपत्रमुननेఁ बूजिञ्चि पुण्यम्बुनुं
बडयन्नेरक पॆक्कुदैवमुलकुं बप्पुल् प्रसादम्बुलं
गुडुमुल् दोसॆलु सारॆसत्तुलडुकुल् गुग्गिल्लुनुं बेट्टुचुं
जॆडि यॆन्दुं गॊऱगाकपोदु रकटा! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८४ ॥
वित्तज्ञानमु पादु चित्तमु भवावेशम्बु रक्षाम्बुवुल्
मत्तत्वम्बु तदङ्कुरं ऐनृतमुल् माऱाकु लत्यन्तदु
द्वृत्तुल् पुव्वुलुఁ बण्ड्लु मन्मधमुखा विर्भूतदोषम्बुलुं
जित्ताध्युन्नतनिम्बभूजमुनकुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८५ ॥
नीपैఁ गाप्यमु चॆप्पुचुन्न यतఁडुन्नीपद्यमुल् व्रासियि
म्मा पाठम्मॊनरिन्तुनन्न यतఁडुन् मञ्जुप्रबन्धम्बु नि
ष्टापूर्तिं बठियिञ्चुचुन्न यतఁडुन् सद्बान्धवुल् गाक ची
ची! पृष्ठागतबान्धवम्बु निजमा! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८६ ॥
सम्पद्गर्वमुఁ बाऱఁद्रोलि रिपुलन् जङ्किञ्चि याकाङ्क्षलन्
दम्पुल्वॆट्टि कलङ्कमु ल्नऱकि बन्धक्लेशदोषम्बुलं
जिम्पुल्सेसि वयोविलासमुलु सङ्क्षेपिञ्चि भूतम्बुलं
जॆम्पल्वेयक निन्नुఁ गाननगुना श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८७ ॥
राजश्रेणिकि दासुलै सिरुलఁ गोरं जेरङ्गा सौख्यमो
यी जन्मम्बु तरिम्पఁजेयगल मिम्मे प्रॊद्दु सेविञ्चु नि
र्व्याजाचारमु सौख्यमो तॆलियलेरौ मानवु ल्पापरा
जीजातातिमदान्धबुद्धु लगुचुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८८ ॥
निन्नं जूडरॊ मॊन्नఁ जूडरो जनुल् नित्यम्बु जावङ्ग ना
पन्नु ल्गन्ननिधान मय्यॆडि धनभ्रान्तिन् विसर्जिम्पले
कुन्ना रॆन्नఁडु निन्नु गण्डु रिक मर्त्वुल् गॊल्वरेमो निनुन्
विन्नं बोवक यन्यदैवरतुलन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ८९ ॥
नन्ने यॆनुఁगुतोलुदुप्पटमु बुव्वाकालकूतम्बु चे
गिन्ने ब्रह्मकपाल मुग्रमगु भोगे कण्ठहारम्बु मेल्
निन्नीलागुन नुण्टयुं दॆलिसियुन् नीपादपद्मम्बु चे
र्चॆन् नारयणुఁ डॆट्लु मानसमुఁ दा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९0 ॥
द्वारद्वारमुलन्दुఁ जञ्चुकिजनव्रातम्बु दण्डम्मुलन्
दोरन्त्स्थलि बग्गनं बॊडुचुचुन् दुर्भाषलाड न्मऱिन्
वारिं ब्रार्धनचेसि राजुलकु सेवल्सेयఁगाఁबोरुल
क्ष्मीराज्यम्बुनु गोरि नीमरिजनुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९१ ॥
ऊरूरं जनुलॆल्ल बिक्ष मिदरोयुन्दं गुहल्गल्गवो
चीरानीकमु वीधुलं दॊरुकरो शीतामृतस्वच्छवाः
पूरं बेरुलఁ बाऱदो तपसुलम्ब्रोवङ्ग नीवोपवो
चेरं बोवुदुरेल रागुल जनुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९२ ॥
दय जूडुण्डनि गॊन्दऱाडुदुरु नित्यम्बुन् निनुं गॊल्चुचुन्
नियमं बॆन्तो फलम्बु नन्तियॆकदा नीवीय पिण्डॆन्तो अं
तियका निप्पटियुं दलम्पननु बुद्धिं जूड; नेलब्बुनि
ष्क्रियतन् निन्नु भजिम्प किष्टसुखमुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९३ ॥
आरावं बुदयिञ्चॆఁ दारकमुग नात्माभ्रवीधिन्महा(अ)
कारोकारमकारयुक्तमगु नोङ्काराभिधानम्बु चॆ
न्नारुन् विश्व मनङ्गఁ दन्महिमचे नानादबिन्दुल् सुख
श्री रञ्जिल्लఁ गडङ्गु नीवदॆ सुमी श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९४ ॥
नीभक्तु ल्मदिवेल भङ्गुल निनुन्सेविम्बुचुन् वेडఁगा
लोभम्बेटिकि वारि कोर्कुलु कृपलुत्वम्बुनं दीर्मरा
दा भव्यम्बुఁ दलञ्चि चूडु परमार्धं बिच्चि पॊम्मन्न नी
श्री भाण्डरमुलोఁ गॊऱन्तपडुना श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९५ ॥
मॊदलन्भक्तुलकिच्चिनाఁडवुगदा मोक्षम्बु नेఁ डेमया
‘मुदियङ्गा मुदियङ्गఁ बुट्टु घनमौ मोहम्बु लोभम्बु’ न
न्नदि सत्यम्बु कृपं दलम्प नॊकवुण्यात्मुण्डु निन्नात्म गॊ
ल्चि दिनम्बुन् मॊऱवॆट्टఁगाఁ गटगटा! श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९६ ॥
कालद्वारकवाटबन्धनमु दुष्काल्प्रमाणक्रिया
लोलाजालकचित्रगुप्तमुखव ल्मीकोग्रजिह्वाद्भुत
व्यलव्यालविरोधि मृत्युमुखदंष्ट्रा(अ)हार्य वज्रम्बु दि
क्चेलालङ्कृत! नीदुनाम मरयन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९७ ॥
पदिवेललैननु लोककण्टकुलचेఁ ब्राप्रिञ्चु सौख्यम्बु ना
मदिकिं बथ्यमु गादु सर्वमुनकुन् मध्यस्थुఁडै सत्यदा
नदयादुल् गल राजु नाकॊसఁगु मेनव्वानि नी यट्लचू
चि दिनम्बुन् मुदमॊन्दुदुन् गडपटन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९८ ॥
तातल् तल्लियुఁ दण्ड्रियुन् मऱियुఁ बॆद्दल् चावगाఁ जूडरो
भीतिं बॊन्दఁगनेल चावुनकुఁगाఁ बॆण्ड्लामुबिड्डल् हित
व्रातम्बुन् बलविम्प जन्तुवुलकुन् वालायमैयुण्डङ्गाఁ
जेतोवीधि नरुण्डु निन्गॊलुवఁडो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ९९ ॥
जातुल् सॆप्पुट सेवसेयुट मृषल् सन्धिञ्चु टन्यायवि
ख्यातिं बॊन्दुट कॊण्डॆकाఁडवुट हिंसारम्भकुण्डौट मि
ध्यातात्पर्यमुलाडुटन्नियुఁ बरद्रव्यम्बुनाशिञ्चि यी
श्री ता नॆन्नियुगम्बु लुण्डఁगलदो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १00 ॥
चॆडुगुल् कॊन्दऱु कूडि चेयङ्गम्बनुल् चीकट्लु दूऱङ्गఁ मा
ल्पडितिं गान ग्रहिम्परानि निनु नॊल्लञ्जालఁ बॊम्मञ्चु निल्
वॆलन्द्रोचिनఁ जूरुपट्टुकॊनि ने व्रेलाडुदुं गोर्किఁ गो
रॆडि यर्धम्बुलु नाकु नेल यिडवो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0१ ॥
भसितोद्धूलनधूसराङ्गुलु जटाभारोत्तमाङ्गुल् तपो
व्यसनमुल् साधितपञ्चवर्णरसमुल् वैराग्यवन्तुल् नितां
तसुखस्वान्तुलु सत्यभाषणलु नुद्यद्रत्नरुद्राक्षरा
जिसमेतुल् तुदनॆव्वरैन गॊलुतुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0२ ॥
जलजश्री गल मञ्चिनील्लु गलवाचत्रातिलो बापुरे!
वॆलिवाड न्मऱि बाఁपनिल्लुगलदावेसालुगा नक्कटा!
नलि ना रॆण्डु गुणम्बु लॆञ्चि मदिलो नन्नेमि रोयङ्ग नी
चॆलुवम्बैन गुणम्बु लॆञ्चुकॊनवे श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0३ ॥
गडियल् रॆण्टिकॊ मूఁटिको गडियको कादेनि नेఁडॆल्लियो
कड नेఁडादिकॊ यॆन्नఁडो यॆऱुఁ ग मीकायम्बु लीभूमिपैఁ
बडगा नुन्नवि धर्ममार्गमॊकटिं बाटिम्प री मानवुल्
चॆडुगुल् नीपदभक्तियुं दॆलियरो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0४ ॥
क्षितिलो दॊड्डतुरङ्गसामजमु लेचित्रम्मु लान्दोलिका
ततु ले लॆक्क विलासिनीजनसुवस्रव्रात भूषाकला
पतनूजादिक मेमिदुर्लभमु नी पादम्मु लर्चिञ्चुचो
जितपङ्केरुहपादपद्मयुगला श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0५ ॥
सलिलम्मुल् जुखुकप्रमाण मॊक पुष्मम्मुन् भवन्मौलि नि
श्चलबक्तिप्रपत्तिचे नरुఁडु पूजल् सेयఁगा धन्युఁडौ
निल गङ्गाजलचन्द्रखण्डमुल दानिन्दुं दुदिं गाञ्चु नी
चॆलुवं बन्तयु नी महत्त्व मिदिगा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0६ ॥
तमनेत्रद्युतिఁ दामॆ चूड सुखमैतादात्म्यमुन् गूर्पఁगा
विमलम्मुल् कमलाभमुल् जितलसद्विद्युल्लतालास्यमुल्
सुमनोबाणजयप्रदम्मुलनुचुन् जूचुन् जनम्बूनिहा
रिमृगाक्षीनिवहम्मुकन्नुगवलन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0७ ॥
पटवद्रज्जुभुजङ्गवद्रजतवि भ्रान्तिस्फुरच्छुक्तिव
द्घटवच्चन्द्रशिलाजपाकुसुमरु क्साङ्गत्यवत्तञ्चुवा
क्पटिमल् नेर्तुरु चित्सुखं बनुभविम्पन् लेक दुर्मेधनुल्
चिटुकन्नं दलपोयఁजूतु रधमुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0८ ॥
निनु निन्दिञ्चिन दक्षुपैఁ दॆगवॊ वाणीनाधु शासिम्पवो
चनुना नी पादपद्मसेवकुलఁ दुच्छं बाडु दुर्मार्गुलं
बॆनुपन् नीकुनु नीदुभक्तततिकिन् भेदम्बु गानङ्ग व
च्चॆनॊ लेकुण्डिन नूऱकुण्डगलवा श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १0९ ॥
करिदैत्युन् बॊरिगॊन्न शूलमु क(रा)रग्र(स्थ)स्तम्बु गादो रती
श्वरुनिन् गाल्चिन फाललोचनशिखा वर्गम्बु चल्लाऱॆनो
परनिन्दापरुलन् वधिम्प विदियुन् भाष्यम्बॆ वारेमि चे
सिरि नीकुन् बरमोपकार मरयन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११0 ॥
दुरमुन् दुर्गमु रायबारमु मऱिन् दॊङ्गर्ममुन् वैद्यमुन्
नरनाधाश्रय मोडबेरमुनु बॆन्मन्त्रम्बु सिद्धिञ्चिनन्
अरयन् दॊड्डफलम्बु गल्गुनदिगा काकार्यमे तप्पिनन्
सिरियुं बोवुनु ब्राणहानियु नगुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ १११ ॥
तनयुं गाञ्चि धनम्बु निञ्चि दिविजस्थानम्बु गट्टिञ्चि वि
प्रुन कुद्वाहमु जेसि सत्कृतिकिఁ बात्रुण्डै तटाकम्बु ने
र्पुनఁ द्रव्विञ्चि वनम्बु वॆट्टि मननी पोलेडु नीसेवఁ जे
सिन पुण्यात्मुఁडु पोवु लोकमुनकुन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११२ ॥
क्षितिनाधोत्तम! सत्कवीश्वरुఁड् वच्चॆन् मिम्मुलं जूडఁगा
नतఁडे मेटि कवित्ववैखरिनि सद्यःकाव्यनिर्मात तत्
प्रतिभ ल्मञ्चिनि तिट्टुपद्यमुलु चॆप्पुं दातఁडैनन् ममुं
ग्रितमे चूचॆनु बॊम्मटञ्चु रधमुल् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११३ ॥
नीकुं गानि कवित्व मॆव्वरिकि नेनीनञ्चु मीदॆत्तितिन्
जेकॊण्टिन् बिरुदम्बु कङ्कणमु मुञ्जेఁ गट्टितिं बट्टितिन्
लोकुल् मॆच्च व्रतम्बु नातनुवु कीलुल् नेर्पुलुं गावु छी
छी कालम्बुलरीति दप्पॆडु जुमी श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११४ ॥
निच्चल् निन्नु भजिञ्चि चिन्मयमहा निर्वाणपीठम्बु पै
रच्चल्सेयक यार्जवम्बु कुजन व्रातम्बुचेఁ ग्राङ्गि भू
भृच्चण्डालुरఁ गॊल्चि वारु दनुఁ गोपिम्मन् बुधुं डार्तुఁडै
चिच्चारं जमु रॆल्लఁ जल्लुकॊनुनो श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११५ ॥
दन्तम्बु ल्पडनप्पुडे तनुवुनन्दारूढि युन्नप्पुडे
कान्तासङ्घमु रोयनप्पुडे जरक्रान्तम्बु गानप्पुडे
वितल्मेन जरिञ्चनप्पुडॆ कुरुल्वॆल्लॆल्ल गानप्पुडे
चिन्तिम्पन्वलॆ नीपदाम्बुजमुलन् श्री कालहस्तीश्वरा! ॥ ११६ ॥
FAQs for
श्री कालहस्तीश्वर शतकम क्या है?
श्री कालहस्तीश्वर शतकम एक धार्मिक काव्य रचना है जो भगवान शिव के एक रूप, श्री कालहस्तीश्वर, की महिमा और भक्तिरस से ओत-प्रोत है।
इस काव्य का रचनाकार कौन है?
श्री कालहस्तीश्वर शतकम के रचनाकार पोट्टि श्रीरामुलु थे, जो एक प्रमुख तेलुगु कवि थे।
श्री कालहस्तीश्वर कौन हैं?
श्री कालहस्तीश्वर भगवान शिव के एक रूप हैं, जो आंध्र प्रदेश में स्थित प्रसिद्ध श्रीकालहस्ती मंदिर में पूजित हैं।
श्रीकालहस्ती मंदिर का महत्व क्या है?
श्रीकालहस्ती मंदिर दक्षिण भारत के प्रमुख शिव मंदिरों में से एक है और इसे ‘दक्षिण का काशी’ कहा जाता है। यह मंदिर वायु के तत्व को समर्पित है।
श्री कालहस्तीश्वर शतकम में कितनी कविताएँ हैं?
श्री कालहस्तीश्वर शतकम में 100 कविताएँ (शतक) शामिल हैं, जो भगवान शिव की स्तुति करती हैं।
इस काव्य का मुख्य उद्देश्य क्या है?
इस काव्य का उद्देश्य भगवान शिव के प्रति भक्ति और श्रद्धा को बढ़ाना तथा धार्मिक शिक्षाओं का प्रसार करना है।
श्री कालहस्तीश्वर शतकम की भाषा कैसी है?
इस काव्य की भाषा सरल और प्रभावी है, जो भक्तों को भगवान के प्रति श्रद्धा और प्रेम की भावना से ओत-प्रोत करती है।
क्या श्री कालहस्तीश्वर शतकम का हिंदी में अनुवाद उपलब्ध है?
हाँ, श्री कालहस्तीश्वर शतकम का हिंदी समेत कई भाषाओं में अनुवाद किया गया है।
इस काव्य का साहित्यिक महत्व क्या है?
यह काव्य भक्ति साहित्य में एक महत्वपूर्ण स्थान रखता है और भगवान शिव की महिमा का वर्णन करता है।
श्री कालहस्तीश्वर शतकम का समाज पर क्या प्रभाव पड़ा?
इस काव्य ने भगवान शिव के प्रति भक्ति और श्रद्धा को बढ़ावा दिया और धार्मिक जागरूकता को फैलाया।